Άποψη: Ο Μπομπ Νιούχαρτ μας έδειξε το εξαιρετικό στα συνηθισμένα

Η ζωή του Μπομπ Νιούχαρτ, που πέθανε αυτή την εβδομάδα στην ηλικία των 94, μπορεί να μας υπενθυμίσει να δούμε μερικά από τα γκλίτερ που μπορούν να καλύπτονται σε μέρη που μπορεί να φαίνονται σαν απλώς φόντο.

Εργαζόταν ως λογιστής στο Σικάγο στα μέσα της δεκαετίας του 1950, όπου, επέμενε, το μότο του ήταν «Αυτό είναι αρκετά κοντά!». Για να ανακουφίσει την κούραση των θαλάμων και των αριθμομηχανών, αυτός και ένας φίλος του άρχισαν να επινοούν ρουτίνες τηλεφωνικών κλήσεων μεταξύ ιστορικών προσώπων.

Όταν ο φίλος του έφυγε για να πιάσει δουλειά στη Νέα Υόρκη, ο Νιούχαρτ συνέχισε να κάνει τα κομμάτια του τηλεφώνου, μόνο με τη μία πλευρά της κλήσης.

Όπως ας πούμε, ο υπάλληλος δημοσίων σχέσεων του Αβραάμ Λίνκολν λέει στον πρόεδρο: «Την επόμενη φορά που θα σας ενοχλήσουν για το ποτό του Γκραντ, πείτε τους ότι θα μάθετε τι μάρκα πίνει και θα στείλετε μια υπόθεση σε όλους τους άλλους στρατηγούς σας… Πιστέψτε με. Άμπε», καθησυχάζει ο άνδρας των δημοσίων σχέσεων έναν δύσπιστο Λίνκολν. „Είναι αστείο. Κάνε το!“

Ή ο επικεφαλής μιας βρετανικής ναυτιλιακής εταιρείας του 16ου αιώνα που δέχεται μια κλήση από τον Sir Walter Raleigh στον Νέο Κόσμο.

«Toe-bacco;» ρωτάει «… Άσε με να το ξεκαθαρίσω, τώρα, Γουόλτ, αγόρασες 80 τόνους φύλλα; … Μπορείτε να το μασήσετε; Ή να το βάλω σε σωλήνα; Ή … τοποθετήστε το σε ένα κομμάτι χαρτί και τυλίξτε το σε ρολό…»

Το στέλεχος της ναυτιλίας πρέπει να καταπνίξει το γέλιο του. Και φυσικά, μπορεί τώρα να μετανιώσουμε που δεν υπήρχε περισσότερος σκεπτικισμός του 16ου αιώνα σχετικά με το τυλίγοντας φύλλα καπνού και το κάπνισμά τους.

Οι κασέτες με τις ρουτίνες του Νιούχαρτ έφτασαν τελικά σε μια δισκογραφική εταιρεία. Το αποτέλεσμα ήταν το κωμικό άλμπουμ του 1960, The Button-Down Mind του Bob Newhart. Ο πρώην λογιστής κέρδισε το Grammy για το άλμπουμ της χρονιάς το 1961 έναντι των υποψηφίων του Nat King Cole, Harry Belafonte και Frank Sinatra.

Ο Νιούχαρτ συνέχισε με δύο επιτυχημένες κωμικές σειρές, στις οποίες απεικόνιζε ήπιους άντρες, ο πρώτος ψυχολόγος του Σικάγο, ο δεύτερος ξενοδόχος στο Βερμόντ, που προσπαθούσαν να ελιχθούν σε έναν κόσμο πολύχρωμων χαρακτήρων. Και φυσικά υπάρχει ο ρόλος που τον σύστησε σε μια νέα γενιά: ο Papa Elf in Ξωτικό.

Το 2002, ο Newhart κέρδισε το βραβείο Mark Twain για το αμερικανικό χιούμορ. Στη σκηνή του Kennedy Center εκείνο το βράδυ, είπε σε ένα πλήθος με μετάξι και πούλιες: «Το να στέκεσαι εδώ είναι πολύ μακριά από το λογιστήριο της εταιρείας Glidden».

Πνευματικά δικαιώματα 2024 NPR